91. Na emocjach

Nie wiem, jak mam zacząć... Brakuje mi słów na opisanie tego, co aktualnie odczuwam... Obrazy pulsują mi w głowie i ciągle słyszę szum sypiącego się piasku... Czy dziś usnę? Wybrałem się do kina na nowy film z Ryanem Reynoldsem - "Pogrzebany". Ten przejmujący film poruszył mnie. Ten, kto lubuje się w panoramicznych i egzotycznych krajobrazach, wartkiej akcji, dynamice działań bohaterów, zmieniających się postaciach - zawiedzie się. Wydawać by się mogło, że statyka filmu z Ryanem zanudzi. Wręcz przeciwnie! Akcja rozgrywa się na planie psychologicznym. Nie mamy tu żadnych walk, wyścigów samochodów, strzelanin, gonitw i bijatyk w barach. Mamy młodego człowieka zamkniętego w drewnianej skrzyni (trumnie). I nic więcej. Akcja obejmuje tylko to, co rozgrywa się w tej zamkniętej przestrzeni. Światłem dla bohatera jest płomień zapalniczki, światełko telefonu, latarka i świecące pałeczki. Gdy jedno z tych źródeł gaśnie, zapada nieprzenikniona ciemność i słychać wzrastający oddech bohatera. A temu oddechowi wtóruje oddźwięk trzeszczenia naprężonych desek i szum sypiącego się do środka piasku... Straszne! 
Jeśli filmu tego nie ściągną z ekranów do końca tygodnia, pójdę jeszcze raz. Naprawdę warto go zobaczyć.