89.

Tak, TA przeszłość jest już martwa. Nie ma miejsca i szans na cud...
Być może dzięki tym zmianom nauczę się żyć bez myśli o Nim. Może uda mi się zapomnieć i nie będę się więcej pogrążał w tęsknocie i pragnieniach Jego powrotu. Nie nastąpi to od razu, ale z czasem przytłumię to, co we mnie nadal wrze. Od tak dawna walczę z Jego obrazem w swoim umyśle, jak się okazało - daremnie, bo nie potrafię go przekreślić lub wymazać z pamięci. Dzięki temu, że był przez jakiś czas w moim życiu, wiem, że można obdarzyć kogoś głębokim uczuciem i prawdziwie pokochać i że można tęsknić za kimś tak bardzo, że uczucie takie może spalać wewnętrznie i rozbijać na maleńkie kawałeczki nie tylko ciało, ale i ducha.   
Targają mną skrajne odczucia, bo wiem teraz już na pewno, że wyprowadzając się z "naszego" miasta już nigdy go nie zobaczę lub nie minę się z nim przypadkowo w mieście (kiedyś się z Nim rozminąłem w centrum - patrzył za mną długo i kilkakrotnie się odwrócił). I ta świadomość przytłacza mnie ogromnie, mam takie wrażenie, jakby położono mi ciężar na klatce piersiowej i nie mogę przez to oddychać. Zawsze żywiłem nadzieję, że któregoś wieczoru dostrzeże światło w moim pokoju i zadzwoni na domofon lub stanie w drzwiach. Może nadarzające się okoliczności pomogą choć zobojętnieć i wyciszyć, bo o całkowitym zapomnieniu nie ma mowy, nie potrafiłbym tak. To wartościowy człowiek i zasługuje na szacunek. Dużo rzeczy, spraw i zjawisk będzie mi go przypominać, ale czas odciąć pępowinę od destrukcyjnych myśli i oczekiwań.
Żegnaj, mój kochany Tygrysie. Bądź szczęśliwy! Kiedyś wybrałeś Ty, teraz wybieram ja - odchodzę. Przez tych kilka lat byłeś różą w mym pustynnym sercu, teraz serce pozostanie takie samo, lecz bez tej wyjątkowej róży. Nie zamierzam nikogo poznawać, a tym bardziej wiązać się lub wchodzić w stałe relacje. Nie mogę.

Musiałem to z siebie tutaj wyrzucić, bo nie mam nikogo, by porozmawiać przy kawie czy na spacerze (choć dziś, zaraz po otrzymaniu pewnych zwrotnych informacji, mogłem pogadać z kimś na odległość i dać upust wrażeniom, dobrze że istnieją telefony).