20. Za mało seksu...

Izolda dorwała mnie dziś na przerwie w pokoju nauczycielskim, jak kichałem i wycierałem nos. "O, ciebie też złapało?" - zaczęła. "Ledwie dycham, nie wiem, jak wydolę do popołudnia" - odparałem jej. "A mówiłam ci tyle razy - więcej seksu, więcej seksu, będziesz zdrów jak ryba!" - powiedziała z szerokim uśmiechem. "Taaa, chyba w przyszłym wcieleniu"- uśmiechnąłem się i mrugnąłem jej okiem.

W ostatnim roku mam do czynienia z pustynią szerszą i bardziej gorącą niż Gobi. Nie zapowiada się, aby dotarł tam jakikolwiek powiew orzeźwiającej bryzy. Przywykłem i pogodziłem się z tym faktem i nie robię sobie z tego powodu żadnych wyrzutów. Skoro tak ma być, to i niechaj tak będzie. A że nieraz tęsknię do czegoś nieokreślonego, to już całkowicie inna bajka. Mogę powiedzieć, że tęsknota buduje mnie od wewnątrz i determinuje moją silną wolę w trzymaniu się w ryzach. Dzięki niej wypracowałem silne granice, których już nie da się przekroczyć. Moja tęsknota to rodzaj imperatywu życia. I tak ma być!