123. Mam okres

Wkrótce będę szukał sam siebie. Zapowiada się na to, że któregoś dnia wyjdę z domu, zostawiając na półce w łazience swoją głowę! Ostatnio wszystkiego szukam – jak nie kluczy, to portfela, to książki, to spodni, to podkoszulki, to skarpetki. W pracy mam to samo – wezmę nie ten dziennik, co trzeba, do czwartaków idę z książką do klasy szóstej, do Kamila wołam Krzysiu, a do Basi – Kasiu. I tak w kółko.

Moja demencja starcza się pogarsza z dnia na dzień. Wczoraj w aptece chciałem kupić syrop do nosa, oznajmiłem pani, że miałem gorączkę ponad 28 stopni i chciałem też coś skutecznego na przedłużający się okres. Kobieta spojrzała na mnie znad okularów i pomrugała pytająco oczyma. Dziś przewróciłem do góry parkiet w domu w poszukiwaniu kart bibliotecznych. I oczywiście poszedłem do biblioteki z książkami nie tymi, co trzeba. Gdy już je w domu wymieniłem i poszedłem do drugiej biblioteki, okazało się, że od ponad dwóch godzin jest już zamknięta. Wróciłem do domu, usiadłem w fotelu i stwierdziłem, że jest ze mną coś nie tak.

Nadal mam kaktusa w gardle i ledwo co mówię. Postanowiłem zabić klina klinem, ale chyba na tym wyszedłem jeszcze gorzej niż było. Stosuję niekiedy na bolące gardło drastyczną metodę – zmrożoną pepsi w puszce. Wypiłem taką. Ale nic nie pomogło, a gardło jak bolało, tak boli. Dopiero w czwartek mogę pójść do lekarza. Jak mi nie przejdzie, to pójdę, a teraz idę już spać, bo mam dość wrażeń jak na jeden dzień.