Znów mi się śnił...
I to w sposób, w jaki najlepiej Go pamiętam i jaki najbardziej lubię - spokojny wyraz twarzy, głębokie i refleksyjne spojrzenie i ten przebijający na wylot monalizowy uśmiech. Ajjj...
Chciałbym pogładzić go na żywo dłonią po twarzy, jak zawsze... Ajjj...
Pojawia się przeważnie taki sam, ale zarazem całkiem inny - zawsze odchodzi.
Zaczyna mnie to niepokoić...
Dopisek: Przecież zbliża się kolejna rocznica...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz